Zonnescherm.
geschreven op 13/07/2012
Ik doe die firma een proces aan, ik contacteer een super advocaat genre Vermassen Jef en ga enkele tienduizende euro’s schadevergoeding eisen. Geert kan getuigen dat ik de gebruiksaanwijzing aandachtig gelezen heb en ook toegepast. Alleen, toen ik het bovenste stuk van het zonnescherm wilde monteren is dat uit mijn handen gevallen wegens te zwaar voor 1 persoon. Nergens, maar dan ook nergens in de gebruiksaanwijzing staat te lezen dat je voor het monteren van onderdeel D middels twee bouten aan onderdeel A en B je met twee personen moet zijn. Dus sleep ik die firma voor de rechter wegens een onduidelijke en onvolledige gebruiksaanwijzing.
Daardoor kan ik morgen niet rijden, ze vroegen me om een groep Ieren op te pikken aan de luchthaven van Rodez en ze naar Montauban te brengen. Het zal voor een andere keer zijn. Trouwens, het ophalen en terugbrengen van schoolkinderen zal ook voor een andere keer zijn. Ik stop ermee. Wel wil ik nog “disponible” blijven, als er bv. iemand ziek is of zo dan mogen ze bellen. Of als er leuke reisjes te doen zijn mogen ze zeker bellen.
Gelukkig is er de Tour de France en kan ik de ganse namiddag voor de TV doorbrengen en af en toe een pijnstiller doorspoelen met een glas water (of wat dacht ge? Wijn?). En ook garnalen pellen. We waren vorig WE in België en Geert heeft twee kilo garnalen gekocht in de Makro. Mits het nodige ijs en niet te veel treuzelen onderweg komen die nog vers aan in Le Cassan en kunnen we dan toekomstige gasten verwennen met bv. garnaalkroketten, super lekker.
>
Die parasol is 4 meter lang, maximaal 3 meter breed en heel zwaar. 
Niet alleen zij die dicht bij het vuur zitetn maar nu iemand die de eer heeft afgedwongen door zijn Jurgen-zijn, van harte gesteund door Elise. Een ere-wachtmeester titulair. Wat zullen er weer veel jaloerse anderen zijn, Dirk, hulde voor jouw initiatief.En ook hulde aan Huub en Robbert Jan voor de das. Wij dragen zo’n kledingstuk nog! Toch een opmerking hierover. Onze regimentsdassen zijn duidelijk. Weliswaar mochten wij van onze tafelpresident niet tellen maar soms bleek dat het toch stiekem gebeurde. Zoveel blauwen, zoveel roden en zoveel witten. Oranje zag je niet vaak. Wel loopt er een aantal verkleurmannetjes , om het Zuid Afrikaanse woord voor kameleon te gebruiken, rond. Gaan wij dat in de toekomst missen?
geschreven door Carmen op dinsdag 06 november 2012
Dag Sofie en Ruben! Het moet echt een prachtige reis geewset zijn. Ik vond het super om jullie verslagjes te lezen Zo had ik toch een beetje vakantiegevoel in dit sombere Belgenlandje Goeie terugreis!!
geschreven door Mayara op donderdag 08 november 2012
Ik vind het heel moedig, en ook heel prrzienswaajdig, dat Andre dit stukje geschreven heeft. Dierproeven, is een onderwerp, waarbij de gemoederen al snel hoog oplopen. Een van de kernvragen is: hoe draag je als wetenschapper verantwoordelijkheid voor het leed dat een dierproef aan het dier veroorzaakt? Naar ‘de samenleving toe’, heeft een wetenschapper zich strikt gesproken alleen aan de wet te houden, meer niet. Daarin is hij niet anders als bijvoorbeeld een ondernemer.Op een persoonlijk vlak gelden echter andere criteria. Als je bijvoorbeeld van de wetenschap ook je wereldbeeld gemaakt hebt, zou je volgens mij strikt gesproken leven en dood helemaal niet belangrijk moeten vinden. Vanuit de evolutietheorie geredeneerd, maakt het helemaal niet uit wie er leeft of sterft, het is puur en alleen een biochemisch proces dat zich op de aarde voltrekt. Maar als ik met Atheefsten praat, dan vinden zij het wel degelijk belangrijk wie er leeft of sterft in hun omgeving. En ook tonen ze grote betrokkenheid met dierenleed. Er gelden voor hen dus blijkbaar niet alleen wetenschappelijke criteria, maar ook ethische criteria.In de ethiek is het juist extreem belangrijk wie er leeft of sterft, en het lijkt daarmee een tegenpool van de wetenschap te zijn. Je zou ethiek kunnen zien in absolute zin, of in relatieve zin.In absolute zin, heeft ethiek een spirituele dimensie, en is het een zaak van goed en kwaad. In relatieve zin, is ethiek een zaak tussen levende wezens onderling, en is het een zaak van goed en slecht. (waarbij slecht eigenlijk ‘minder goed’ is.) Met name in de relatieve visie op ethiek, krijg je een situatie, waarbij een oordeel uiteindelijk niet aan God overgelaten wordt, maar aan ‘controleurs’. Ik vraag mij in alle oprechtheid af of dit een wel een begaanbare weg is. Een voorbeeld zagen we in het stukje ‘van muizen en mensen: meetbare pijn’. Is het zinnig om een meetmethode te ontwerpen, waarbij een wetenschapper fout zit als een muis boven een bepaalde meetbare pijngrens uitkomt? Ik vind van niet. Maar ik zeg dat, omdat ik geloof een absolute ethiek. Van mensen die alleen een relatieve ethiek aanhangen, kan ik me voorstellen dat die een andere houding hebben. Er moeten zeer zeker regels zijn voor dierproeven, en het is altijd goed, als dierenleed vermeden kan worden. Daarover zullen de meeste mensen het volgens mij wel eens zijn.
geschreven door Gildinei op dinsdag 06 november 2012