L' YSERTTOUT.

Alles over de restauratiewerken aan ons boerderijtje "l' YSERTTOUT" gelegen in Le Cassan, 12440 Lescure Jaoul (Aveyron), en af en toe een cursiefje.

Voedselbonnen.

geschreven op 12/09/2008

Zo rond de tiende van de maand is altijd feest want dan mag ik bij Peter mijn maaltijdcheques gaan ophalen. Als werknemer bij de firma Staca heb ik namelijk recht op één maaltijdcheque per dag, dus een 20-tal per maand. Niet dat die cheques op zich veel redenen geven om te feesten, maar toch, iedere avond na mijn werk zeg ik tegen mezelf: flink Willy, alweer een voedselbon verdiend. En dat helpt om de volgende dag opnieuw het Lijnuniform aan te trekken en gemotiveerd mijn taak als chauffeur te beginnen. Waar die maaltijdcheques, in de volksmond ook voedselbonnen genoemd, (armoebonnen, zeggen ons kinderen) jammer genoeg niet voor helpen, dat is om eten te kopen, om onze voedselvoorraad aan te vullen. Althans, niet in de Delhaize, niet in het betere warenhuis. Gelukkig hebben we een Aldi in de buurt met prijzen aangepast aan het bedrag vermeld op mijn bonnen: 2 euro en 72 cent of 2,72 euro. Niet meer, niet minder. En dat is een beetje pijnlijk want ons kinderen gaan wel met hun maaltijddinges naar het betere warenhuis. En die kunnen dat, want ons kinderen krijgen cheques van bijna 7 euro. Wat nog meer pijn doet, echt zeer doet, dat is als we onze kinderen inviteren voor een gezellig en smakelijk etentje: roergebakken eieren met spek en bruine bonen. Ha, zeggen ze dan, haha en smakelijk, zeker weer naar de Aldi geweest met uw armoe-bonnekes? Pas op, ik heb niks tegen de Aldi, maar ik vind bruine bonen niet lekker.
Sorry, ik werd juist efkens afgeleid: 19u47 en het weerbericht van Sabine op de één, amai die heeft toch wel serieuse memmen, ik zou wel eens willen weten hoeveel euro haar voedselbonnen waard zijn.
Nu ben ik kompleet de draad van mijn verhaal kwijt, best is dan teruglezen van bij het begin. Ik heb me een glas wijn uitgeschonken en denk dat ik ga herbeginnen, iets totaal anders.
Bijvoorbeeld over ons volgende (werk-)vakantie in Le Cassan en hoe ik erin slaag om weeral een paar weken verlof te nemen. Toch niet jaloers zeker? Maar mensenlief, ik heb op dit moment 108 kredieturen open staan bij mijn werkgever en daarmee kan ik rustig de Lijn een paar weken in de steek laten. Ik zeg wel kredieturen, geen overuren en daar is een subtiel verschil tussen. Paul van de ABVV heeft het mij proberen uit te leggen maar het was een beetje ingewikkeld. Wat ik ervan onthouden heb: kredieturen, dat is leuk voor de werkgever en overuren, dat is leuk voor de werknemer. Bij de Staca werken iets van 140 mensen en die hebben samen zo’n 17000 (zeventienduizend) kredieturen uitstaan. Doen we dat maal dertig euro bruto-uurloon, dan wil dat zeggen dat ons bazin over 510.000 euro beschikt en die kan investeren , dat zou bijvoorbeeld kunnen in voedselbonnen van 7 euro, niet meer, zeker niet minder. Ongetwijfeld is die redenering echter te eenvoudig en ziet mijn simpel chauffeurs- of Lijnverstand een paar details over het hoofd.
Vanmorgen stond ik op de luchthaven van Zaventem (Brussels airport) te wachten op mijn vertrekuur en ik zie zonder echt te willen kijken een bende volk uit het luchthavengebouw komen. Tot mijn aandacht getrokken werd door een detail. Een dame voorop hield een bord in de hoogte met daarop een tekening van een kerk of kathedraal en de tekst “Bedevaart”. Ondanks het feit dat mijn dienst begonnen was in alle onmenselijke vroegte en mijn redeneringen dan nog simpelder zijn dan over die kredieturen ging mij een licht op. Vanwaar kwamen die reizigers? En waar is onze paus nu? Te Lourdes op de bergen, daar is Hij nu, onze Benedictus. Toen de bedevaarders langs mijn bus passeerden op weg naar hun luxe touringcar viel het me op dat ze er niet goed uitzagen. Moe, wat getrokken, ze sleepten zuchtend hun valiezen vol flessen wijwater ... ik denk dat het beloofde mirakel niet gebeurd is. Hebben ze daarvoor een dure reis betaald, ginderachter luidop gebeden, in processie langs de souvenirstalletjes getrokken, gezongen van te Lourdes op de bergen en uren voor die grot gestaan terwijl het kaarsvet langs hun handen drupte, hopend op een echt mirakel. Sociaal voelend als ik ben deed ik mijn raam naar beneden en stak mijn hand uit, de duim naar omhoog: “en ofdat ze veel volle aflaten gekregen hadden?” Alleen een wat oudere man reageerde, dat hij nu met zijn vrouw voor de vierde keer geweest was en dat het nu genoeg geweest was en dat hij godver de volgende keer beter met zijn duiven op Lourdes zou spelen. Ik kan die man begrijpen, als ik naar het gezicht kijk van paus Benedictus, dan word ik daar ook niet direct vrolijk van.
Commercieel is dat niet goed van de kerk. Voor wat hoort wat. Er is toch redelijk wat keuze in de kerkelijke snoepwinkel? Waarom geen simpele heiligverklaring? Desnoods maar voor enkele dagen en dan schaffen ze die terug af, wegens een procedurefout of zo. Of wegens wat men noemt “verborgen fouten” en te laat ontdekte doodzonden: te veel naar de memmen van Sabine gekeken bijvoorbeeld. Als ik naar Lourdes zou bedevaarten, dan zou ik dat doen met de fiets en met mijn fietszakken vol met maaltijdcheques, die van 2,72 euro. Wedden dat ik terugkom met cheques die mirakelsgewijze 7,5 euro waard geworden zijn? En nee, niet met nieuwe fietsbanden, die mop ken ik al. Maar misschien wel met als extra bonus 4 gouden strepen op mijn epauletten in plaats van twee. Zouden ze nogal verschieten bij de Lijn! En dan ga ik met Geert winkelen in de Delhaize en we inviteren onze kinderen, om te komen eten. 



Zo, vandaag is zwaar, zegt zij met een stnlderae lach.  @Mephisto, je maakt me verlegen, dank voor je ondersteunende woorden, zelf oi va voi, zelf zie ik er niet altijd de wijsheid van in.  @k van vulpen, het heeft in elk geval weinig met de liefde te maken, volgens mij, gek genoeg, toch?  Net als jij, denk ik vrij zwart wit.  En dit is allemaal niet zo politiekcorrect, maar such is life. Ook ik heb recht op mijn mening. En jij.  @Alice, lekker, dat je even bij mij kwam zitten @Frap, de ellende met mateloos is dat er ook niet een goed (of een fout) moment bestaat. Mateloos is met alles dat je hebt, nu, totdat het over is.  Kan niet, mag niet, moet niet, zal niet, wil niet, gebeurt toch.  @Jeg, strijk jij?  Och, och, och, Jeg, ik heb zo genoeg van die slobbertrui en die spijkerbroek, haren stoffig opgestoken tussen de dozen, je hebt geen idee!  @Eline, het is moeilijk, dat vasthouden en loslaten. Eigenlijk heb ik er geen zeggenschap over. Ik doe maar wat.  Over Golda kan ik wel uitleggen, maar dat wordt een heel politiekdebat. Het kwam omdat k het over Venus had en ik aan Mars moest denken. Mannen en vrouwen en zo.

geschreven door Mohmad op dinsdag 06 november 2012




Impressvie brain power at work! Great answer!

geschreven door Keli op dinsdag 06 november 2012




@K, we hebben geen keuze, we zuleln wel moeten @Alib, ik denk over je woorden na, dark heeft een negatieve klank, dat bedoelde ik niet.  Voor mij was het ook de associatie met het werk van Avraham Eilat, een massief vlak zwart grafiet is zwart, van het diepste soort.  Ik dacht er nog aan om het eerst de titel Forces te geven net als het werk van Eilat, maar dat vond ik in het Nederlands niet sterk genoeg.  En krachten’ dekt al helemaal de lading niet.  @GP, Thanks, maar laat maar joh. Ook dit hoort er een beetje bij, toch?  Met Spam 13 want God is a DJ En de wereld draait, zoals zij altijd draait op de heupen van een buikdanseres.

geschreven door Edy op donderdag 08 november 2012