L' YSERTTOUT.

Allé hup, en avant.

geschreven op 12/08/2009

Dinsdag 11 augustus en ik ga er terug aan beginnen, aan de blog. Er zijn mensen die me lastig vallen omdat ze al anderhalve maand zonder nieuws zitten en das niet leuk, vooral voor mij. Ik kan het uitleggen: vroeger, in een ver verleden, woonden we in Leefdaal. Opabus had veel vrije tijd, reed af en toe met een Lijnbus rond en amuseerde zich met het schrijven van artikels. Deels om Lijnbus-ergernis te verwerken, deels omdat ik dat gewoon graag doe. Nu echter is de situatie kompleet veranderd, De Lijn? Wie? Ach, ge bedoelt die witte bussen met een gele streep? En, wat is ermee? Ik zit nu anderhalve maand in Le Cassan en ik moet nog altijd de eerste lijnbus tegenkomen. Niet dat ik erop zit te wachten, maar toch, het oogkontakt, de opstap-ceremonie, de collega’s, het uniform en de controleurs, de passanten en de donkere sokken, tante Lieve en de Staca, Peter en de voedselbonnen: allemaal weg. Als ik hier werk doe ik heel dikwijls mijn Lijn-polo’s aan, en als het ‘s morgens nog wat fris is draag ik er een blauwe Lijn-fleece bovenop. Dat doet deugd, gisteren nog ben ik in polo en fleece boodschappen gaan doen en Geert heeft me erop attent moeten maken dat ik moest ophouden met zwaaien naar de tegenliggers. En dat ik mijn bochten best wat korter mocht nemen. “Ge zijt zeker weer met uw bus aan het rijden!” zegt ze dan. Maar Geertje toch!
Het leven is hier helemaal anders, de dagen beginnen als we opstaan, let op de nuance: niet als we “moeten” opstaan, en eindigen als we slapengaan, let op dezelfde nuance. Tijdens al die vrije dagen werken we wat, richten we l’Yserttout verder in, nu nog voor het welzijn en welverblijven van toekomstige bezoekers, binnenkort voor ons eigen welzijn en comfort. Geert geraakt haar voorlopige keuken enigszins beu en kijkt uit naar de plaatsing en het gebruik van haar definitieve keuken. Komt in orde!
Bon, efkes recapituleren en er ook wat foto’s tegenaan gooien. Waar beginnen we? Waar herbeginnen we? Met het afscheidsfeest? Was heel goed, zeer geslaagd, er zijn veel beste beentjes voorgezet geweest en de sfeer, de ambiance behoorde tot de top drie van ons feestgedruis.
Nog maar een paar foto’s en ge moet weeral wat geduld hebben want vandaag, woensdag 12 augustus, heb ik met Roger zware betonwerken uitgevoerd. Rioleerwerken voor als het nog eens regent zoals een tiental dagen geleden, verslag volgt waarschijnlijk overmorgen, tenzij ik na een zware werkdag gevolgd door een scrabble met aperitief en lekker souperen met aangepaste wijn te moe ben. Tenslotte ben ik gepensioneerd, vogelvrij, sorry, werkvrij en 62 jaar oud verklaard. Maar kijk maar uit naar toekomstige schrijfsels, bv. over een bosbrand op zo’n 300 meter afstand met 86 pompiers en 32 bluswagens en veel verkeer in Le Cassan, een blikseminslag met als gevolg internet en van die dingen foetu en “La Marche Gourmande” Allemaal heel erg boeiend met heel mooie foto’s. Ge krijgt van dat alles een uitgebreid verslag, met commentaar en uitleg en nog veel meer. Allez, nog wat geduld en tot heel binnenkort.