geschreven op 26/09/2013
Mooi op tijd stonden we gepakt en gezakt aan de vertrekhal van Cruz del Sur toen ze kwamen melden dat het vertrek 5 uur uitgesteld werd wegens een grote betoging, een grote “manifestation” ! Al bij al niet zo erg, Geert voelde zich wat mottig en een paar uur extra rust in het hotel zou haar deugd doen. Ons bagage hadden we al mogen afgeven, is toch iets minder sleuren. We konden niet meer op ons kamer, maar in ligzetels en in de ochtendzon kon dat in de binnentuin van het hotel. Toen ik Geert na een halfuur in vrij snel tempo zag verdwijnen richting toiletten om dat het volgende uur nog drie keer te herhalen was het voor mij duidelijk. Hier hoorden directe, dwingende maatregelen genomen te worden. Ons arme Geert, die ondertussen veel gelijkenis vertoonde met een slappe vaatdoek was met alles akkoord, dus ik naar de receptie om terug een kamer vast te leggen, kamer nr. 24 waar Geert in de korste keren boven het toilet haar ziel uit haar lijf aan het kotsen was. Aangezien je behalve een paar bemoedigende woordjes weinig hulp kunt bieden en ook omdat ons madam een beetje op haar kleren gekotst had ben ik met de taxi (rit van een kwartier, 7 sol) ons bagage gaan terughalen en busrit laten verplaatsen naar morgen. Ok, 36 sol extra betaald omdat er alleen nog plaats was in de luxe beneden afdeling van de bus maar we zitten naast elkaar!
Het hotel in Puno gemaild dat we een dag later aankomen, ook geen probleem, ze zullen ons in het busstation opwachten, gratis transport naar het hotel San Anthonio. Wat zijn wij toch graag gezien in Peru.
Tussendoor, Geert slaapt en ik zit hier in de tuin te schrijven aan wat ge nu aan het lezen zijt. Ik ga efkens stoppen want boven mijn hoofd, in de staalblauwe lucht cirkelen twee condors rond. Navraag leert me dat ze kleiner zijn maar tot dezelfde familie behoren. Ik wordt nog een echte vogelkenner! Zou er in een stad veel thermiek zijn of zweven die rond op de uitlaatgassen van de auto’s? Nu ik wat beter rondkijk zie ik hier colibris! Dat moet ik niet navragen, ik ken die vogeltjes en als ge alles wilt weten, er kruipt hier een grote schildpad rond, ik denk dat het een oud beest moet zijn, ze gaat heel traag vooruit en heft haar poten hoog op. Ze heeft een kwart van mijn appel opgegeten, ik wist niet dat schildpadden zo’n grote bek hadden. Dat Geert dat allemaal moet missen. Ge hebt juist gelezen, ik zit hier een appel te eten, of dacht ge dat ik een Pisco-Sour aan het drinken ben? Zonder Geert? Alhoewel, nu ge het zegt .....!
Dat van die luxeplaatsen in de bus is toch wel een beetje decadent. Ge betaalt 5 tot 6 keer meer dan een Peruaan in zijn lijnbus om uiteindelijk dezelfde bestemming te bereiken. Maar bij Cruz del Sur zijn het allemaal recente bussen met twee chauffeurs met naar ik veronderstel goeie remmen. We rijden naar Puna 5 uur door de Andes, tot 4000 m hoogte, ons Colca Canyon ervaring heeft ons geleerd dat de wegen soms smal zijn en in niet al te goeie staat en dat het regelmatig naast de weg heel, heel diep is. Ok dan maar, we spelen op decadente veiligheid, ons kroost zal ons dankbaar zijn!
We hebben zopas beslist dat we La Paz laten vallen, we gaan het wat rustiger doen. Uiteindelijk zou dat terug vele uren bus zijn, La Paz ligt op 3600 meter hoogte en we hebben hier al van enkele toeristen gehoord dat na Bolivie en vooral La Paz, Peru een verademing is. Het wordt dus wat langer Titicacameer, wat langer Cusco, we zien wel. Eerlijk gezegd, we genieten van dit mooie land met zijn vriendelijke bevolking, waarom dan nog een extra verplaatsing naar Bolivie?