Traktor.
geschreven op 20/05/2015
Weet ge waar ik al van droom sedert mijn kindertijd? Van een oude, antieke traktor. Zo’n puffend en vieze rook uitbrakend vehikel wil ik restaureren, zij het met tijd en geduld en tussen de andere bezigheden door. Niet zomaar eender welke traktor, het moet een “Vendeuvre” zijn, een Franse tractor gebouwd tussen de jaren 1952 en 1964, met een ééncilinder diesel, die pof-pof-pof doet als de motor draait. Er zijn er in de al of niet verre buurt te koop voor een haalbare prijs. Moet dus ooit lukken. Vooral dat pof-pof-pof geluid is uniek en van ver herkenbaar.
En wat ik met die traktor ga doen? Reizen beste lezers, het is te zeggen één grote reis maken, van Le Cassan naar België. Ge fronst uw wenkbrauwen? Ge kijkt ongelovig, meewarig met uw hoofd schuddend? Ik ken persoonlijk mensen die van kweetnietwaar naar Compostella stappen, te voet en met een of twee wandelstokken en een rugzak! En rond hun nek hangt een schelp te slingeren. Bij de kapitaalkrachtigen is dat een St. Jacobsschelp, de rest behelpt zich met een oesterschelp. Maar zowat iedereen doet dat, die Compostella bedevaart, dan kunt ge later tegen uw kleinkinderen zeggen dat ge er ook geweest zijt. Tja, wie niet? Met een tractor 1000 km puffen (pof-pof-pof) naar Wommersom of naar Pécrot, daar gaan kleinklinderen pas naar luisteren! En hebt gij dat echt gedaan opa? Met die stokoude Vandeuvre? Helemaal naar Wommersom, als Pieter meefietst of naar Pécrot, als Jan Willem meefietst? Want dat wordt de kers op uitlaat van mijn tractor: mijn zonen gaan me begeleiden op de fiets, elk zo’n 500 km. En als ze moegefietst zijn mogen ze ook eventjes pof-pof-pof doen en ga ik fietsen. Of misschien toch niet. Lang geleden, kan best 40 jaar geleden zijn, heb ik me op de Tiensesteenweg laten voorttrekken door een traktor, tis te zeggen, ik greep die vast terwijl hij me voorbijreed. Is dat barslecht uitgevallen, ik ben overkop gegaan en lag iets later in het H. Hartziekenhuis met een ietsje verplaatste schouder. Dus is het nee, fietsers gaan met hun handen van mijn bloedmooi gerestaureerde Vandeuvre-tracteur afblijven. Wat er wel zal mogen aanhangen in plaats van die fietsers is een kar. Ook een oude antieke kar, zou een “tomberau” kunnen zijn. Kwestie van wat voorraad bij te hebben, wijn en bier en misschien ook wat water voor de fietsende zonen. En honing, niet te vergeten de nodige potjes honing om in België veel vrienden te verblijden met “Le miel de l’Yserttout” 100% bio en van eigen kweek. Ik moet het nog aan dochter Anne-Leen vragen maar zij zal ook mee moeten, in de kar dan, om onderweg honing te verkopen en zodoende te zorgen voor de nodige euro’s om de péage en de diesel te betalen. Ik weet niet of jullie het ook zien maar ik zie de toekomst weeral eens zeer rooskleurig in. Ah, aan wie ik ook honing zal verkopen dat is aan de Waaiberg in Leuven. Ilse, van de ”De Koningsbemde” heeft me op dat idee gebracht, waarvoor mijn dank. Dan kunnen ze in de Waaiberg hun vinaigrette-saus iets opkrikken mits het toevoegen ven een koffielepel van mijn superhoning. Als we ooit naar België terugkeren dan ga ik aan Ilse vragen of ik op haar boerderij geen paar bijenkasten mag zetten. Ilse zal maar wat blij zijn als haar ex-buurman daar toekomt met zijn zakken vol bijen!