Te koop. A vendre.
geschreven op 7/09/2017
Deze keer is het serieus, L’Yserttout staat officiëel te koop. De kogel is door de kerk. Tiens, wat bedoelen ze eigenlijk met “de kogel is door de kerk”? Hoe komen ze erbij dat om te bevestigen dat iets beslist is men eerst een kogel door een kerk moet schieten? Omdat ik dat zo onnozel vind, toch maar eens gegoogeld naar wat uitleg: “Hierom plegen de kerken in belegeringen en verwoestingen verschoont te worden. Is dan de kerk zelf aangetast en doorschoten, ‘t is een blyk dat men door geen ontzag wordt afgeschrikt, en nu alles durft ondernemen. Die het heilige niet spaart, en de vreeze daar voor afgelegd heeft, zal dan het ongewyde nog minder verschoonen.”
Aha, deze verklaring uit 1726 is duidelijk en een bevestiging dat ons huis in Le Cassan te koop is en als ge door de prijs afgeschrikt wordt, gelieve mij daarvoor te sparen en te verschonen.
Dus de notaris is langs geweest en heeft een voorstel gedaan, het had meer kunnen zijn, het had minder kunnen zijn maar wij zijn akkoord gegaan met het voorgestelde bedrag. Gisteren is een ook man langsgekomen die heel wat moet controleren voor een huis überhaupt mag verkocht worden, toch in Frankrijk. Een 10 op 10 hebben we gekregen: elektriciteit, gas, isolatie, termieten, lood in de verf, afmetingen, loopruimte voor ons twee kiekens, alles pico en zelfs bello! Wilt ge het bedrag weten? Geen probleem, voor 185.000 euro is ons stulpje te koop. Een hoger bedrag was natuurlijk leuker geweest maar we willen de ellende van een paar mensen die we kennen niet meemaken: starten aan een veel te hoog bedrag en drie jaar later voor 50.000 of zelfs nog meer korting hun eigendom toch niet verkocht krijgen. Vergeet niet dat we hier in L’Aveyron wonen en niet in het Leuvense!
OK, genoeg daarover. We zijn gisteren, direct na de controle van ons huis, op vakantie vertrokken, de zwaluwen achterna, richting zuiden dus. Eerst hebben we een tussenstop gemaakt in Argelès want ik ga me zaterdag nog wat bijscholen in de bijenkweek, t.t.z. me verder bekwamen in het ecologisch imkeren met horizontale (Kenyaanse) kasten. En dinsdag worden we bij Luc en Ann verwacht voor een tweesterren etentje, voor mijn verjaardag. Dat is dan tandtechnieker en er kan niet eens een driesterren etentje vanaf en ik ben wel 70 jaar geworden! Soit, het is genoteerd.
Ook belangrijk, Geert is vijftig jaar geleden met haar pa op bedevaart geweest in Lourdes, dat is hier vlak in de buurt en we gaan dat overdoen. Niet dat we gaan meelopen in de kaarsjesprocessie maar ik wil die bron eens uittesten. Heel gelovige mensen beweren dat het water van de bron gewijd is en heel veel helende kracht heeft, zelfs tot geneeskundige wonderen in staat is. De procedure is eenvoudig, gewoon je te herstellen onderdelen in dat water steken en er is een kans dat het lukt, een waterkans. Ik moet wel nog de gebruiksaanwijzing lezen en beslissen: ga ik mijn hoofd tot over mijn oren in het water steken of moet ik alleen maar mijn Cochliair toestel in de bron gooien? En als het voor mijn gehoor niet lukt … ik heb ook wat prostaatproblemen, niet uitzonderlijk voor een 70-jarige man. Maar wat moet ik dan in het water steken?
In ieder geval, het experiment lijkt me te belangrijk om mijn lezers, vooral mijn gelovige lezers niet op de hoogte te houden. Misschien zitten we tegen dat een beginnend mirakel merkbaar is al in Spanje of Portugal maar daar het geloof geen grenzen kent mag dat geen verschil maken.
Tenzij, tenzij er tijdens ons bezoek aan de heilige plaatsen een kogel door de kerk vliegt, met het terrorisme van de laatste tijd weet ge nooit, of een orkaan passeert en de bron overloopt want met de opwarming van de aarde weet ge ook nooit. Misschien ga ik toch meelopen in de kaarsjesprocessie en bidden en zingen van te Lourdes, alhoewel, met de aanslagen van de laatste tijd . … Dat ik het ook niet meer weet.