Spanje.
geschreven op 23/09/2017
Ruime plaatsen voor de caravan, voortent en auto, een sanitair om U tegen te zeggen, een prima restaurant, tenzij Geert zelf wil koken in de caravan of onder het overdekte gedeelte van ons kampeerplaats…. kostprijs 17 euro per nacht of 15 euro als we 5 nachten blijven. Een hotelkamer in het centrum van Madrid is ietsje duurder.
Het openbaar vervoer brengt ons om de 15 minuten van de campinghalte naar het centrum, niks geen stress, niks zoeken naar een parkeerplaats in het overdrukke Madrid, enfin, voor ons is het genieten. Natuurlijk, ge moet tot hier geraken met een caravan achter de auto maar zolang ik tegen het rijden niet opzie en redelijk probleemloos met dat ding in alle mogelijke richtingen kan manoeuvreren blijft het onze favoriete manier van reizen.
Vandaag een verkennende wandeling in de Spaanse hoofdstad gedaan. Volgens Geert haar iPhone hebben we 10,3 km gewandeld, geslenterd, wel nog geen musea gedaan, alles op zijn tijd.
Ondertussen zijn we 17 dagen op reis, we hebben inkom betaald voor zeven musea, ik als 65-plusser aan 50%, Geert is nog 14 dagen verwijderd van haar 65+ dus aan 100%, en we hebben ook de verplichte kerken en paleizen en supermarkten afgedweild, 
flink van opabus! En ik moet altijd mijn identiteitskaart laten zien om te bewijzen dat ik 65+ ben, wel wel wel, we reizen om te leren.
Ondertussen ben ik al twee sigarettepakjes na elkaar aan het zeggen dat het nu gedaan moet zijn, dat we er opnieuw moeten mee stoppen, met roken. Helemaal niet simpel want een schoonzus vindt al die inspanningen om te stoppen onnozel en een gewaardeerde schoonbroer antwoordde me in een mail, die ik koester en bewaar (die mail): “enjoy the cigarette”! 
Enfin, bewonder de foto, het vlammend eindpunt van de asse van mijn laatste sigaret, toch mooi om zo een finaal einde achter het roken te zetten (zijn er eindpunten die niet finaal zijn? Wil mijn héél verstandige vriend papiculteur daar op antwoorden?) . Tenzij, tenzij mijn karakter minder sterk is dan mijn wil om te stoppen en ik nog maar eens de bestraffende blik van Geert ga verdragen. “Liefde is een vuurtje geven aan je aan sigaretten-verslaafde geliefde” , citaat van de Bond zonder Naam.
Vandaag hebben we de “Santa Cruz del Valle de los Caidos” bezocht, in de buurt van El Escorial. 
Op een heuveltop staat een 150 meter hoog kruis en eronder is een basiliek uitgehakt, 250 meter diep in de rotsen, ter ere van dictator Franco. Gedurende 16 jaar hebben krijgsgevangenen en andere stoute mensen zich eraan kapot en dikwijls doodgewerkt. Dit allemaal ter ere van Generalissimo Franco. Zijn witte grafsteen kreeg een ereplaats vlak voor het altaar van die basiliek en wat ik wel straf vind, er lagen ook bloemen op zijn graf..! De katholieke kerk en weet ik veel welke paus zal hem zijn zonden wel vergeven hebben zeker? Weetje voor wie graag quizt: in welke kerk vergaderen regelmatig Spaanse fascistische groeperingen?
Enfin, ik ga er mijn caravanslaap niet voor laten, daar zorgt een halve Zolpidem wel voor en ondertussen bespaart dat medicament me ook benauwende dromen over een zekere populaire Theo Francken en Soedanezen en machteloosheid. Eigenlijk is het voor opapiculteur toch wel gemakkelijk, comfortabel op reis gaan, lekker eten met een glas wijn en ondertussen maar kritiek geven. 
Alhoewel, ik vermoed dat ook de presidenten en voorzitters die zich inspannen voor de wereldvrede niet in een simpel hotelkamertje slapen, laat staan in een caravan, en die geven nog veel meer terechte kritiek dan opabus.
Zou ons huis ondertussen al verkocht zijn? Wie weet, de notaris heeft een sleutel en een volmacht om geïnteresseerden binnen te laten. Wat natuurlijk een groot probleem zou geven: komen wij platzak en vermoeid thuis van een lange reis en er wonen al andere mensen in ons huis. L’Yserttout bv. in handen van vreemdelingen die gevlucht zijn uit een plat gebombardeerd land. Maar kunnen die wel de volle 185.000 euro betalen? En gaan die ons kiekens niet onmiddellijk slachten want dat soort volk heeft natuurlijk honger? Het is altijd hetzelfde met die mensen, profiteurs zijn het, maar goed dat onze Theo ze allemaal terugstuurt. Nu we terug over Theo bezig zijn, onze meest populaire politicus, dat is toch maar een vies ventje. Ik wed dat Theo ’s morgens voor de spiegel oefent om zijn gezicht in de juiste plooi te krijgen zodat hij geloofwaardig en oprecht bezorgd overkomt, althans toch bij zijn soortgenoten van gelijke racistische strekking, de enige bedoeling is tenslotte van punten te schoren, er komen nog verkiezingen! Of dacht ge soms dat die vluchtelingen hem interesseren? Alhoewel, hoe meer vluchtelingen er komen, hoe meer Theo zijn onverzettelijke principes kan demonstreren en verontwaardigd op zijn discours kan rondbazuinen dat die massa sukkels van ons profiteren aan een gemiddeld tarief van 200 euro per dag. Als Theo ze allemaal terugjaagt naar hun land van herkomst dan heeft Theo niks geen werk meer en wordt hij nog economisch vluchteling in eigen land en dan zal hij honger lijden en dan zal hij de vluchtelingen nog dankbaar moeten zijn als ze hem een half opgepeuzelde linker vleugel geven van wat er van ons kiekens nog overblijft.
“De wereld is om zeep, er gebeuren rare dingen rondom mij” zingt Urbanus en hij heeft gelijk.