geschreven op 27/09/2013
Om 8u30 vertrokken in Arequipa en na een heel comfortabele nonstop rit van bijna 7 uur in Puno aangekomen. Geert is nog belange niet in topvorm dus ons luxe zitplaatsen waren welkom. Geen klachten deze keer over de busmaatschappij, de rit was de meerkost zeker waard. Een ander voordeel is dat je dank zij de panoramische ramen veel beter de omgeving kunt bewonderen.
Dat Puno op 3800 meter ligt hebben we snel ondervonden. Met ons bagage de twee trappen naar ons kamer doen was voldoende om buiten adem op ons bed te gaan zitten en eerst 10 min. te bekomen. Geert voelt zich ondertussen al iets beter maar ondergetekende heeft duidelijk een tekort aan adem en dezelfde ondergetekende heeft ook al een paar keer meer het toilet opgezocht dan normaal. Het zal toch niet waar zijn zeker?
Het is iets na 20 u en we zijn terug van een korte wandeling en een voorzichtig restaurantbezoek. Geert is begonnen met een soepje en daarna een kleine pizza (6 €) ik heb forel “à la plancha” genomen met rijst (8€). Mijn forel was perfect gegrild, met een licht korstje, juist zoals ik hem hebben wil. Rijst erbij, ok, dat is goed om eventuele opkomende problemen de kop in te drukken maar ik heb er ook water bij gedronken. Geen glas wijn omdat ze zeggen dat imodium en alcoholische dranken niet samen gaan. O ja, zeggen ze dat? Daar heb ik mijn twijfels over, waar ik geen twijfels over heb is dat gebakken forel en water niet samengaan. Ik weet niet wat het ergste is, een crisis wegens ontwenningsverschijnselen of een crisis wegens ge weet wel.
In Puno is het nu overdag 15 tot 20 graden, ‘s nachts koelt het hier af tot -2, -4 graden. Er is geen verwarming op ons kamer, misschien krijgen mijn vingers het te koud om verder te typen. In Peru is er alleen in de duurdere hotels verwarming en het is niet omdat we nu luxe bussen gebruiken dat we ook in luxe hotels gaan logeren. Geert is wat te optimistisch geweest, die turista is blijkbaar een hardnekkig ding. Straks maken we nog ruzie over de resterende imodiumpillen. Alhoewel ik me niet veel zorgen maak: water drinken, zelfs op restaurant. Ik ga me die Perureis nog lang herinneren!
Wat we morgen gaan doen weten we nog niet, misschien met een collectivo naar het vissersdorp Chucuito op 18 km van Puno gaan en vandaar een bezoek aan de rieteilanden op het Titicacameer regelen. Het schijnt dat het veel minder toeristisch is en dat je andere eilanden kunt bezoeken dan het platgelopen Uros (Beetje googelen).
Enfin, we zien morgen wel.