L' YSERTTOUT.

Alles over de restauratiewerken aan ons boerderijtje "l' YSERTTOUT" gelegen in Le Cassan, 12440 Lescure Jaoul (Aveyron), en af en toe een cursiefje.

In eigen nat.

geschreven op 7/05/2017

Als je voor langere tijd naar de kliniek moet, neem dan een vatje peper mee en een paar snuifjes zout. Op de menukaart ziet het er allemaal best lekker uit: een lentesoepje, veel in eigen nat, ook al eens op een bedje en met een korstje..! Laat je niet vangen, het is één waardeloze troep, culinaire rommel. Ik vraag me af of dat niet strafbaar is, waar aanprijzen die niet aan de verwachtingen voldoet. Denk ook niet dat je naar een kliniek komt om uit te rusten, lekker uit te slapen. Des morgens om 7u30 wordt de klaroen geblazen en dat is niet eerlijk want ik slaap niet goed, slaap te weinig. Een paar dagen terug vond Geert dat ik er wat geel, gelig uitzag. Dus ze hebben bloed afgetapt, echo genomen, weer een scan en laps: een ontsteking van de galblaas. Dat wordt dus eerst liters antibiotica verwerken en een operatie binnen 6 weken. Als ik door denkwerk niet vlot kan inslapen dan heeft dat zijn reden. Vanmorgen, zondagmorgen dus, kwam een verpleger stipt om 7u30 binnen, trok de gordijnen open, zwaaide het raam open en in een enthousiaste stijl van “hoort ge ook de vogelkes fluiten?” moest ik kiezen tussen koffie of thee. Ook goeiemorgen en een M.o.M was hier op zijn plaats geweest.
Morgen is het gastroscopie-dag, een maag-en darmspecialiste gaat via mijn mond een camera inbrengen om de galblaas ter plaatse te controleren. Dat is wel een vrij lange weg vind ik, ik dacht dat er kortere wegen waren. Na het handjesschudden en een eerste kennismaking heeft ze mij de methode uitgelegd. Mond wijd open, vergeet uw tanden vooraf niet te poetsen, en het instrument, het slangetje zoekt zijn plaats, of wordt naar de plaats des onheils geleid.  Om het ongemak te verminderen wordt de keel wat verdoofd en voor schrikpieten kan ook nog een lichte verdoving bijgegeven worden om wat te ontspannen. Voor mij de volle pot, heel de afstand waar dat instrument gaat passeren moet afgezet worden met nadarhekkens en die lichte verdoving mogen ze vervangen, gasfles vol open! Ik heb de dokters al verwittigd van mijn lage pijndrempel en mijn onbedwingbare neiging om de boel onder te kotsen. Ik zou het dan ook heel verstandig van de dame vinden om zich een mondmasker aan te schaffen, een wegwerpbril en een lichte plastieken wegwerpoverall. Misschien ook een haardoekje, mijn kots kan wreed plakkerig zijn.
Nu de harde werkelijkheid: met een weinig verhullend operatieschortje aan word je op je ziekenbed het lokaal, eerder lokaaltje, binnengerold. De dame vroeg me vriendelijk op mijn linkerzij te gaan liggen en was ondertussen wat instrumenten aan het klaarleggen of aan het ontsmetten. Ik dacht aan een klein slangetje met een minicamera, tegenwoordig zijn die nog een speldekop groot, tot ik tot mijn afgrijzen zag dat de dame een zwarte rubberen tuinslang, minstens 1 meter lang, aan het afspoelen was. Ook de lamp, het koplicht werd getest. Mens, met zo’n lamp kan ik tijdens de nacht vanuit ons huis in Le Cassan mijn bijenkasten inspecteren die in de wei staan. Ik vroeg met trillende stem of ik niet op mijn rechterzij mocht gaan liggen omdat ik links liggend niks hoor maar dat hoefde niet, vergeet niet dat ik mij bevond op de afdeling darmklachten en niet die van NKO, mijn geliefd ziekenhuisverblijf. En of ik efkes mijn mond wijd wou opensperren want ze zou mijn keel wat verdoven. Dat doen ze met een spuitbus die ik best kan vergelijken met de bus kruipolie die ik thuis gebruik om roestige onderdelen los te krijgen. Na dagenlang troosteloze kliniekkost is de scherpe smaak van het produkt het enige positieve dat over dat gastrodinges gedoe te vertellen valt. Voor dat je er erg in hebt duwen ze een soort super fopspeen tussen je tanden (maar dan zonder speen) en echt waar, van de rest herinner ik me niks meer. Hadden ze de doodsangst in mijn ogen gezien en mij in paniek en in recordtempo helemaal verdoofd? Ik denk het, in ieder geval, ik werd wakker op de gang en uit pure dankbaarheid wou ik me uit mijn bed laten rollen om Allah te danken, mijn hoofd op de grond richting Mekka. Ik heb het niet gedaan, met een operatieschortje dat langs achter openvalt doe je dat niet!