Ons buren.
geschreven op 27/01/2008
Die met zijn gitaar is Jon, een Amerikaan van 67 jaar die zowat overal gewoond heeft, o.a. in de Dorpsstraat in Leefdaal (!) en die nu zijn vaste stek gevonden heeft in Le Cassan en de man met de pint op de achtergrond is Steve, een Ier van 37 
jaar. Twee handige Harry’s en sympathieke mannen de grote hoeve bewoonbaar aan het maken zijn.
De tweede foto, dat is Tatti, 95 jaar en nog iedere dag in de weer om te koken voor Christian, onze jongste in Le Cassan en de kleinneef (zegt men dat zo?) van Tatti. We drinken er op gepaste tijden een Ricard en we zijn er ook al een paar keer uitgebreid gaan eten. Tatti was de laatste bewoonster van Yserttout, maar haar lange termijn geheugen is wat om zeep, veel kan ze er ons niet meer over vertellen. Als ik bel neemt zij altijd de telefoon op, een paar dagen terug duurde het erg lang voor ze opnam, ze is gevallen en heeft haar arm gebroken. Ik hoop dat er toen iemand in de buurt was!
Christian is altijd klaar voor een babbel en heeft steeds pastis in huis. Hij runt zijn relatief kleine boerderij naar behoren, maar daarbuiten is hij liever een aandachtig toeschouwer. Als die Belgen zo zot zijn om in de modder met stenen te sleuren, dan vindt hij dat best prima. We moeten wel voorzichtig zijn om het evenwicht te bewaren met zijn buur Roger. Op oneven dagen bij de een binnenspringen, op even dagen bij de ander, volgend jaar omgekeerd. Boer Roger is zowat het tegenovergestelde, zwijgzaam, harde werker en steeds klaar om te helpen. En ze drinken alletwee bijna uitsluitend water! Sterke drank en bier, zelfs wijn is aan hen niet besteed. Hoe bestaat het! 
Roger was eigenlijk bakker van opleiding, maar toen zijn vader stierf moest hij de boerderij verder doen. Nog twee jaar en hij gaat op pensioen. Gelukzak! Roger zijn moeder komt in principe niet verder dan de grens van de boerderij, ze is ook nog nooit op reis geweest. Maar het is een kwieke madam, niet te onderschatten. Weduwe vanaf haar vijfenveertigste met negen kinderen in huis, ge moet het maar doen. 
Als ge er ooit gaat koffie drinken, of zoals ik “un Ricard”, dan moet ge er eens op letten: met haar 1m60 klimt ze vlot op een stoel om in de linkerbovenkast de koekedoos uit te halen. En ze is wel al 82 jaar oud! Ze heeft een moderne keuken en ge krijgt er vers gerief om uit te drinken, iets wat ge niet van iedereen in het gehucht kunt zeggen. Maar dat is een verhaal voor een andere keer. Telt er bij de bevolking nog ons Geert en ondergetekende bij en we zijn kompleet. Op het gemeentehuis van Lescure zijn ze heel tevreden: de bevolking van Le Cassan is verdubbeld, of zal in de toekomst verdubbelen. En dat is goed nieuws want het totale bewonersaantal van La Salvetat, waar Le Cassan deel van uit maakt, vermindert de laatste jaren, nu nog iets van 1060 koppen. Nelly, de secretaresse van de burgemeester van Lescure Jaoul, een nest van 268 inwoners en deelgemeente van La Salvetat, is super vriendelijk. Vorige week belde ze ons nog spontaan op om de hoogte te vragen van de stallen in ons huis. Minder dan 1m80? Mooi zo, dan wordt die ruimte beschouwd als niet bewoonbaar en moeten er ook geen taksen op betaald worden. Drie zoenen voor Nelly.
Hoezo we zijn de grond van die stallen aan het uitgraven??? En dan? Komt het op die paar centimeters aan? Gaat gij het misschien komen opmeten? Stuk moeial! Bekrompen gemumifiëerde mierenneuker! Staat er een taalfout in? Et alors? Het is niet omdat ge zelf met een kruipkelder zit dat ge op ons moet jaloers zijn! Dat is toch wel straf, werken we ons het zweet van het lijf, graven mestgrond uit om te renoveren en dan krijgen we kommentaar van zo’n bleekscheetvent. Subsidie zouden we er voor moeten krijgen! Natuurlijk geeft dat wat winst in de hoogte, dat weet een klein kind. Zie, daar krijg ik het platte schijt van, genieten we voor een keer van een klein financiëel voordeel en dan krijgen we kommentaar van zo’n neuspeuteraar! Maar het is al goed, blijf thuis, ge moet niet meer komen helpen. Ga op een ander profiteren van gratis vakantie! 
We hebben toch veel betere vrienden: Karel en Marleen,dat zijn pas echte vrienden en die komen niet werken met een lintmeter op zak, als Karel met zijn kop tegen de balken loopt, wel dan is het niet veel hoger dan 1m80! Onnozele controleur! Ga bij de belastingen werken! Als ze u er tenminste willen. Nurk!
Voor wie de streek wat van uit de luie zetel wil verkennen, er wordt gewerkt aan een toeristische website