L' YSERTTOUT.

Alles over de restauratiewerken aan ons boerderijtje "l' YSERTTOUT" gelegen in Le Cassan, 12440 Lescure Jaoul (Aveyron), en af en toe een cursiefje.

Adieu la France, bonjour la Belgique.

geschreven op 4/11/2019

We wonen terug in België, in “Biekedelle nr. 10, 3220 Holsbeek”. Let op de straatnaam: “Biekedelle” en een “bieke”, dat is toch een bij? Een delle is een dal, een put in het landschap en een Bieke is een meisjesnaam die in het Fries betekent “zij die geluk brengt”. Oorspronkelijk was het “Bietje” (das toch ook een bij?), en het betekent ook “mooi meisje”.
Niet dat de straatnaam bepalend is voor ons goedvoelen in België maar een bieke is een bij, daar stap ik niet van af. Of een mooi meisje.
Ik ben terug vertrokken, met de blog, er is veel veranderd en de goesting is er bij momenten terug. En ook omdat ik weer een computer heb met een gewoon toetsenbord en dat tikt gemakkelijker. Wat de inhoud wordt..? Een beetje over het leven van alledag, een beetje over de bijen (biekes), misschien eens België met Frankrijk vergelijken, wat kritiek geven links maar vooral rechts, enfin, het zal van het moment afhangen en zoals ik al zei, van de goesting.
Weet je wat er vooral opvalt als je de Aveyron ruilt voor Vlaanderen? Niet de files, niet het dagdagelijks aanschuiven want dat wisten we, maar de rotslechte wegen, van de ene put naar de volgende bult. Willen ze niet? Kunnen ze het niet of mogen ze niet? Waarom rij je in Frankrijk op perfect onderhouden wegen (en zelfs wegkes) en is de toestand hier in België erbarmlijk? Omdat er veel verkeer is? O ja? En in Nederland dan? Soit, op wegeninfrastructuur is België gebuisd, zelfs de tweede zit is niet haalbaar! Volgens het World Economic Forum stond ons land als 46ste geklasseerd in 2017, in 2019 zakt het nog wat verder weg met een 56ste (op 141) plek tussen Thailand (55e) en Polen (57e). Heel erg ver van de eerste plek: Singapore. Of van de tweede plaats: Nederland.”
Maar we hebben nog geen moment spijt gehad van onze verhuis.
Het is leuk vertoeven tussen kinderen (vijf), kleinkinderen (twaalf), familie (veel), vrienden (nog meer) en dat allemaal op haalbare afstand. Bakker, beenhouwer, krantenwinkel, nachtwinkel en frittekot, allemaal een straat verder. Zelfs voor opabus is de afstand te voet haalbaar. En dan vergeet ik nog de bushalte op een paar honderd meter. Eerlijk waar, na die tien jaar met de eerste winkel op 16 km en geen openbaar vervoer is dat genieten.
Niet dat we spijt hebben over ons tienjarig verblijf in Le Cassan. We hebben er veel leuke dagen beleefd maar, hoe moet ik het uitdrukken, het waren toch vooral zomerse momentopnamen met veel bezoek, veel activiteiten, leuke tijden en altijd wel iets te beleven. Terwijl in de winter, nou ja, stilte alom. Maar het is zo verschillend, het is appelen met citroenen vergelijken. Weet je wat ik vooral mis? Mijn traktor, mijn 65 jaar oude pof-pof-pof Vendeuvre. En zeggen dat er hier in Holsbeek, in ons dubbele garage plaats is om de traktor te stallen! Zelfs het feit dat de Vendeuvre verkocht is aan Karel van La Salvetat, en dus in goeie handen is, brengt me geen troost. Als compensatie ga ik, ga ik wat? Zeker imkeren en bijenkasten maken, maar wat nog? Mijn schrijfwerk terug verzorgen, ttz (tis te zeggen) misschien wat regelmatiger een artikeltje publiceren? Best mogelijk, alles kan, niets moet. Als je inlogt op “www.natuurlijkimkeren.org” dan zal daar binnen een afzienbare tijd een blogartikel van mij verschijnen. Ik vind dat ik dat slim gespeeld heb, het is een schrijfsel met iets te weinig informatie, alleen ondertekend door Opabus.  Wie ben ik? Waar woonde ik? En woon ik nu? Wat betekent dat de lezers met vragen zullen zitten. Wie is die opabus die ons opvrolijkt met een schrijven, wie is die man die op de vergadering was van “Natuurlijk Imkeren” op 17/11 in Sint Niklaas en daar nu leuke commentaar over schrijft? Beetje bij beetje ga ik mezelf prijsgeven met schrijfsels over bijen tenzij, tenzij opabus een te grote verwachting heeft en de teksten door de voorzitter in de vuilbak gegooid worden. Waarbij ik terecht mag opmerken: na een korte email-reactie van mijnentwege op hun vergadering in St. Niklaas hebben ze me zelf gevraagd om daar uitgebreider op te reageren en of ze het dan mochten publiceren? Ik twijfel of ik hier op mijn blog het artikel niet zou publiceren? Met control C en control V lukt dat.
Wat denken jullie? Doen? Want als ze mijn artikel in de prullemand gooien dan gaat toch iemand van mijn talrijk lezerspubliek het gelezen hebben.
Misschien in een volgend artikel, dan is dat bladvulling waar ik niet meer moet over nadenken.

.