Ni Dieu ni maître.
geschreven op 25/06/2013
Breek nu mijn gebarsten klomp, Frans en Liliane komen terug. Frans gaat ook dat tweede terras leggen of in ieder geval eraan beginnen en Liliane gaat de sociale kontakten met de buren in het algemeen en met Lea in het bijzonder verder ondehouden. Ik vermoed dat Frans geen vertrouwen heeft in mijn kennis van het betegelen van een terras, gelijk heeft ie.
Ik vind dat ik in het vorig artikel wat te rap over het herstellen van dat dak gegaan ben. Ge moet weten, dat dak was gebogen en doorgezakt als een honderjarige die van zijn stamcafè komt. Wat hebben we gedaan? Wat heeft Jef gedaan? Bij Roger een degelijke autokrik gaan halen, een voldoende lange paal gezocht en dit netjes geplaatst waar het dak het diepst doorgezakt was. En dan opkrikken maar, vlotjes vijf cm, 10 cm, begint wat stroef te gaan, 15 cm en we horen allerlei kreunende en steunende geluiden. Allé kom, nog 5 cm en we hebben terug een recht dak. Alhoewel Jef daar het volste vertrouwen in had vond ik het wel best wel spannend. Moest zoiets in België gebeuren met een van die verplichte veiligheidsingenieurs of veiligheidsinspecteurs dan vrees ik dat die een crise zouden doen en rijp zouden zijn voor de psychiatrie (7 weken wachttijd).
Ik geniet van dergelijke werken, je me régale!
Ook spannend waren de graafwerken. en ook dan heb ik af en toe af en toe mijn billen toegenepen, soms wat meer, soms wat minder. Als de man met zijn bobcat vlak langs en rond de steunpalen zo’n 60 cm dieper graaft ... bij zoon Jan Willem hebben ze ook eens vlak langs een steunmuur gegraven, ze zijn er nog niet goed van!
Enfin, de grond is nu overal gelijk, vooraan is 10 cm uitgegraven, achteraan meer dan een meter zodat de schuur plots veel hoger is! Een verdiep behoort tot de mogelijkheden. Eerste werk is nu die middenste steunpaal “consolideren”. Die steunt nu simpelweg op een grote steen met daaronder nu een halve meter aarde en in de plaats daarvan moet een betonneke komen. Ik denk dat ik deze keer een degelijke valhelm en veiligheidsschoenen, met van die stalen toppen, aandoe. Alhoewel ik een sterk voorstander van Luc Dehaene ben “ de problemen moet ge oplossen als ze er zijn’ ga ik per uitzondering en tegen mijn gewoonte in eerst wat nadenken en pas dan beginnen. Niet dat dit veel verschil zal uitmaken maar het geeft vertrouwen en tenslotte zou Geert daar niet mee kunnen lachen als dat dak op mijn kop valt. Staat zij daar te roepen dat de aperitief klaar is en ik kan die niet eens uitdrinken omdat ik die helm niet meer van mijn hoofd krijg. 
We hadden pas gedaan rond middernacht, een geluk dat de bobcatman, een neef van Roger, zijn machien blindelings kon bedienen want in de halve donker is dat nog zo evidend niet!
Morgen begin ik de beton te gieten, 50m2,, 10 à 12 cm dik. Ik zou er graag tegen het WE mee gedaan hebben maar ik vrees dat dit niet gaat lukken. Tenzij, tenzij er hulp komt uit onverwachte hoek? Frans niet, die komt terug voor het terras, Jef ook niet, die komt terug om het dak af te werken .... heb ik wel nog meer vrienden?
In ieder geval, morgen begin ik eraan, koppig alleen, we zien wel!
En als ik moe ben ga ik uitrusten onder onze nieuwe zonneluifel, en iets drinken.