Een bijenparadijs!
geschreven op 20/07/2017
Ik hoop dat, behalve voor mijn implant, de kliniekbezoeken er voor een tijdje opzitten. Het is genoeg geweest, een coloscopie, een gastroscopie, een slangetje via mijn neus wegens een keelonsteking, tussendoor de galblaas verwijderd en om af te ronden een sonde omdat ik niet meer kon plassen. Wat die laatste sonde betreft ben ik volledig akkoord met schoonbroer Wim: liever in mijn gat dan in mijn fluit! Als ze drie pogingen nodig hebben om ter plaatse te geraken ... miauw!! Ze zeggen dat ik er nu goed uitzie, kan best, ik ben de laatste maanden 10 kg vermagerd dus mijn façade, mijn buitenkant kan er best goed uitzien. Over mijn binnenkant gaan we het niet hebben, das afwachten
Overmorgen rijden we terug naar Le Cassan en omdat ik geen risico wil nemen en absoluut mijn bijen wil terugzien hou ik me rustig: geen vermoeiende bezigheden, geen lange wandelingen, ook geen korte, niet teveel alcohol, gezond eten, veel rusten, het perfecte leven na een kliniekperiode! Benieuwd hoe het er zal zijn op de bijenstanden. Zouden de beestjes wat honing geproduceerd hebben? Geen kasten zonder koningin? Geen zieke of zelfs lege kasten? Misschien kan ik nog een paar hoogsels plaatsen voor wat honing tegen eind augustus? Zou Jef het goed gedaan hebben, mijn nog altijd enige Keniaanse kast? Of Lili, mijn eerste Warrékast? Ik hoop het want aangezien ik volgend jaar op die twee types kasten wil overschakelen zou een flop niet bemoedigend zijn. Maar wat wilt ge, vanaf 2 mei zaten we vooral in België, hoe kunt ge dan uw bijen opvolgen, het moet een beetje haalbaar zijn!
Trouwens, we gaan dat kordaat en doortastend oplossen: werk maken van de verkoop van ons huis. Geert is direct akkoord en ik ben na die al of niet kleine gezondheidsproblemen meer en meer overtuigd van de betere verzorging in België. Vergeet ook niet dat het veel gemakkelijker is om je problemen uit te leggen in de Vlaamse taal dan in de Franse taal, vooral als het gaat om de lager gelegen functies in het menselijk lichaam.
En dan nog iets, ik heb een bijenparadijs ontdekt in Hoeleden. Daar woont Ilse van De Koningsbemde en Roland van De Waaiberg. ”Voed de bodem, niet de planten”, dat lees je op de webvoorstelling van Ilse haar groentenbedrijf. De vergelijking met mijn imkerij is treffend: eerst de bijen, dan de honing. Op de Koningsbemde doen ze aan zelfoogst en ik citeer:: ”de deelnemers oogsten zelf op het veld hun groenten en/of fruit. Verser kan niet. Ze winnen een maximum aan smaak en vitaminen, ervaren hoe alles groeit en bloeit, en eten met de seizoenen mee”. Wilt ge meer weten over dit bedrijf dat overloopt van enthousiasme, kijk op haar website. Maar mij gaat het vooral over de perfecte symbiose van groenten, kruiden, bloemen en de bijen die je terugvindt op Ilse haar domein. Ilse is dit jaar begonnen met één kast, met de hulp en goede raad van een dorpsimker. De honingoogst bedraagt een slordige 25 kg, dit zonder bijvoederen of eender welk produktie bevorderend middel, nou dan weet je het wel. De bijen gaan zelfs nog genoeg voorraad hebben om de volgende winter door te komen. De beestjes vinden water in een vijver vlakbij, vinden alle soorten stuifmeel in grote hoeveelheden dank zij Ilse haar doordachte aanplantingen en kennis van de bloeiwijze van bloemen, kruiden en groenten. En pas op, het is een win-win situatie voor beide partijen.
In dat bijenparadijs komen volgend jaar twee van mijn Kenyaanse kasten. Ik kijk ernaar uit, het wordt ongetwijfeld een leuke samenwerking en een reden, aanmoediging om naar België te verhuizen.