L' YSERTTOUT.

Alles over de restauratiewerken aan ons boerderijtje "l' YSERTTOUT" gelegen in Le Cassan, 12440 Lescure Jaoul (Aveyron), en af en toe een cursiefje.

La Paz.

geschreven op 3/10/2013

Het is altijd hetzelfde, je kiest voor een hotel omdat ze internet beloven, aan de ingang hangt een Wifi-sticker maar op je kamer kunnen internetten? Vergeet het en dat kan zwaar op mijn humeur werken. In Puno, hotel San Antonio hadden we een goeie verbinding, al de rest was behelpen, zoals nu, ik zit in de bar - restaurant van Hostal Republica in La Paz waar ik een prima verbinding heb maar veel lawaai en Geert zit op ons kamer een boek te lezen.
Ik ga Copacabana overslaan omdat we daar overmorgen terug zijn voor drie dagen. Geert wou graag toch efkens naar La Paz en dus hebben we onze plannen aangepast. Vanmiddag een bus Copacabana - La Paz genomen en een hotel gereserveerd voor 2 nachten. En met die bussen is het ook altijd hetzelfde, je kiest voor een goede bus, busmaatschappij en je krijgt een wrak voorgeschoteld. Ge moet geluk hebben, van Puno naar Copacabana hadden we een super bus, heel comfortabel. Om naar La Paz te reizen (4 uur) reserveerden we een semi-cama. Dat zijn bussen waarvan je de zetel enigszins kunt platleggen, met toilet en voldoende beenruimte. Je hebt ook cama-bussen maar die reserveren we voor langere afstanden. Voor het geval dat ge vindt dat ik het veel over bussen heb, sorry, maar bij gebrek aan treinen is dat hier in Peru en Bolivie het enige vervoermiddel. Op het eindverslag, als we terug thuis zijn, komt er een detailfoto van de bus van vandaag, vooral van zijn banden dan. Gelukkig heeft een bus zes banden en zes klapbanden op een rit, dat gebeurt zelf in Bolivie niet.
De hoofdstad van Bolivie is adembenemend en dat moogt ge letterlijk nemen. We hebben na aankomst in ons hotel een korte avondwandeling gemaakt tot aan de kathedraal, zelfs iets verder en de uitlaatgassen van de vele oude rookuitbrakende vehikels zijn vast niet goed voor de gezondheid. Deze voormiddag een site, Tiawanaku, met opgravingen annex museum bezocht en deze namiddag in een van de talloze winkelstraten inkopen gedaan voor het thuisfront. Morgenvroeg keren we zonder spijt terug naar Copacabana, La Paz kon ons niet bekoren.
Daarmee zou ik het verslag van de laatste twee dagen kunnen afsluiten maar dat is wat weinig dus leest verder als ge meer wilt weten en neem me niet kwalijk, er komen weer een paar bus of collectivo verhaaltjes in.
Bon, op de heenreis hadden we dus helemaal niet de bus die ons voorgespiegeld was, daar leggen we ons nu vrij vlot bij neer, het was tenslotte maar vier uur ver. Waar we meer problemen mee hadden was een koppel voor ons in de bus dat ongegeneerd hun zetel maximaal achteroverhelde. Voor mij niet zo’n probleem, ik kon met mijn benen weg in de middengang maar Geert zat nogal gekneld. Protesteren hielp niet, de Engelstalige trut (22, 25 jaar?) vond dat ze recht had op comfort.
De reis over land werd onderbroken voor een korte vaart over het Titicacameer. Ik heb zo’n 22 jaar geleden met “Het Brabants Volksorkest” een rondreis in Rusland gemaakt en er redelijke primitieve toestanden gezien qua openbaar vervoer. Ik had al iets gelezen over die overzet maar toch, het overtrof mijn verwachtingen. Alle passagiers moesten uit de bus en met drie bootjes, geleend van bootvluchtelingen, werden we naar de overkant gebracht. De bus werd met een houten vlot, waarvan ik de zeewaardigheid deze keer echt betwijfel, ook tot bij de wachtende reizigers gebracht.
Ik doe morgen verder, we nemen seffens een taxi naar een zeer goed restaurant hier in La Paz. Voor Geert haar verjaardag! Ik trakteer!