Inktvis in eigen nat.
geschreven op 15/02/2019
Niks gebeurt hier in de vissershaven, al heel de week te veel wind en dus liggen alle vissersboten (bootjes) netjes aan de kade. Dat niks gebeuren is overdreven, er worden netten hersteld en likjes verf aan de boten gegeven. Mijn hoop om mee te gaan vissen op zee (33 euro, max. 4 man) valt duidelijk in het zeewater. Voor alle zekerheid ben ik vanmorgen nog aan de schipper gaan vragen of er kans op vissen was. Te veel wind. Nochtans heb ik hem verzekerd dat ik zeemansbenen heb en dacht ik er zelfs over na om vol overtuiging het aloude zeemanslied te zingen: ”Al die willen te kaap’ren varen, moeten mannen...”, kwestie van op zijn gemoed te werken. Nee en nee, er wordt niet uitgevaren, vandaag niet en morgen ook niet!! Mens, wat is me dat een watje! Man man man. 
Ok dan maar, ik heb me een glas wijn ingeschonken (Vinho Verde) en me voor de computer geïnstalleerd, beter bestaat niet om mijn frustraties weg te werken. En wedden dat het vanaf volgende woensdag visweer wordt? Als we terug naar Le Cassan moeten?
Bij ons voorlopig laatste bezoek aan het kade restaurant wou Geert eens choco proberen, choco dat is Portugees voor inktvis. Twee chocos, zo’n 12 cm groot, werden besteld en zagen er best lekker uit. 
Mooi gegrild, perfecte barbecue-rooster-strepen en heel betaalbaar, 5 euro per stuk meen ik me te herinneren. Snijd die inktvissen niet middendoor, bewonder de structuur en probeer alsnog te ruilen met bv. een zeebaars! 
Een zwarte brij met veel inkt verspreidt zich over uw bord! Het wordt zoeken naar een stukje inktvis waarvan je hoopt dat het ook eetbaar is. Schoonbroer Erik had een juiste reactie op de foto: “lijkt meer op een in brand geschoten batterij van een gsm”! Wat er ontbreekt bij die chocos is een slabbetje (morsdoek, morslap, kwijllap, bavetje) zoals je krijgt als je kreeft bestelt, die zwarte plekken krijg je met geen mogelijkheid meer uit je vakantie outfit.