geschreven op 9/04/2017
T’is mislukt. (Artikel van 09/02/2017) Ik heb meer dan een half uur diep nagedacht en ben tot een wijs besluit gekomen. Hoewel de kans dat ik statistisch de 80 jaar bereik imkersgewijze heel groot is ga ik toch geen risico’s nemen. Het zou kunnen, maar alleen God weet dat en daar heb ik wegens gehoorproblemen niet zoveel contact meer mee, maar het zou heel eventueel kunnen dat ik door omstandigheden buiten mijn wil niet de gezegende 80 jaren bereik, dat mijn verjaardag op 31 juli 2027 me niet gegund wordt. Dat de Heer mij tot Hem heeft geroepen op pakweg 30 juli 2027, dat zou dan tien jaar min één dag voor niks alcoholvrij geweest zijn. Mislukt is niet het goeie woord, zonder alcohol door het leven gaan was tot mijn verrassing niet zo moeilijk, ik ben na zeven weken gewoon veranderd van gedacht. Ik miste het genot van wijn te walsen in het juiste glas, de geur op te snuiven en vooral niet uit te spuwen in zo’n aluminium beker. Om zeker te zijn van mijn besluit heb ik ook hetzelfde gedaan gedaan met een glas water, met de nodige concentratie gewalst en toch maar uitgespuwd.
Wat ik een beter idee vind (et les excuses sont fait pour s’en servir) is het minderen van het vleesverbruik. Recent twee vreselijke filmpjes gezien, een van het slachthuis in Tielt (varkens) en een van het slachthuis in Limoges (koeien en kalveren). Awel, ik ga ons Geert, sorry, mijn Geert voorstellen om alleen op vrijdag vlees te eten. Bv. de eerste vrijdag van de maand steak met bearnaisesaus en de tweede vrijdag steak met pepersaus. Aangezien onze paus Franciscus nogal breeddenkend is zal hij daar vast mee akkoord gaan: geen vrijdag-visdag meer maar vrijdag-vleesdag.
Twee weken heb ik mijn bijen in de steek gelaten om in België zoon Jan Willem wat te helpen bij de werken in zijn toekomstig huis. Wordt een toffe woning maar daar gaat het nu niet over. Het gaat hem over de trein tussen het station Leuven (zijnde het logeeradres) en het station Pécrot (zijnde het werkadres). Prima verbinding, om het half uur een trein en maar een 18 minuten onderweg. Kwestie van de werken niet te laat te starten en mijn 14 dagen maximaal te benutten nam schrijver dezer de trein in Leuven om 8u23 . Het had me enig zoekwerk gekost maar voor de eerste keer in mijn zeventig jarig bestaan had ik een online ticket op mijn smartphone kunnen versieren, een biljet senioren heen en terug voor 6 euro 20 cent. Er was controle, iets na de halte van St. Joris-Weert, en redelijk fier toonde ik mijn online ticket. Eerst leek het ok, maar met haar duim en wijsvinger zoomde ze in en de dame met de pet stelde een overtreding vast, op mijn smartphone verscheen een uitvergroot senioren ticket. Ik was daar volledig mee akkoord en wilde zelfs via mijn identiteitskaart bewijzen dat ik, ondanks mijn fris en jeugdig uiterlijk, wel degelijk behoor tot wat de jeugd noemt: ouwe zakken. Nochtans, ik neem niet meer plaats in dan dat jeugdig snotvolk, ik behoef ook geen extra plaats voor een rollator en ik heb nog geen hulp nodig om de 40 cm perron-trein te overbruggen en toch was ik niet welkom op de trein. De NMBS laat slechts vanaf negen uur in de morgen 65 plussers toe aan het senioren tarief, zijnde 6,20 euro, overtreders betalen een boete van 10 euro. Het openbaar vervoer en ondergetekende, een succesverhaal wordt het nooit.