Feest.
geschreven op 22/08/2017
Het verslag van het feest was bijna klaar om te publiceren.
Ik wilde afronden en het toch tamelijk lang artikel (45 min.) publiceren maar grote pech, niks meer terug te vinden behalve de eerste zin en daar kan ik mij vreselijk aan ergeren. Misschien zou het kunnen dat ik vergeten ben het op te slaan, te “saven”? Dat is al een paar keer gebeurd en omdat met verouderen dat risico vergroot zegt Bart, van “Blau.be”, dat ik het artikel eerst op een tekstverwerker moet schrijven. Komt in orde. Maar dat verslag, dat komt er niet meer, twee keer hetzelfde schrijven lukt me niet en dan is het spontane eraf. Eigenlijk wel goed dat ik nu een blog-boek heb want nu gaan mijn artikels tot in der eeuwigheid blijven bestaan. Stel dat de stoppen van Trumpie doorslaan en er komt een wereldramp met o.a. een totale internet-lockdown en vier atoombommen, het Boek, Mein Buch, zal blijven bestaan. 
Ik mag niet vergeten mijn excuses aan te bieden aan Anita. Met haar commentaar op het einde van het Boek heb ik een beetje gefoefeld, alhoewel, foefelen is te sterk uitgedrukt, laat ons zeggen dat ik simpelweg “tijdens” en “na” verwisseld heb. Mijn vriendin Anita (ik heb ook drie vriendinnen) is na het lezen van mijn blog in slaap gevallen, niet tijdens, groot verschil. Maar ben ik nu een supertalent? Allé dan maar, ik ga me kandidaat stellen voor de “Gouden Pen”, de Bronzen Uil, de prijs der Nederlandse letteren, de Professor Emiel Vlieberghprijs en de prijs voor het Religieuse Boek. Jammer dat er nog geen prijs bestaat voor het beste “De Lijn” boek, daar zou ik vast en zeker 16 gouden passanten of epauletten voor gekregen hebben, acht op de linkerschouder en acht op de rechterschouder.
Enkele dagen terug was er een feest voor de 40 jaren van zoon Jan Willem. Intiem etentje ‘s middags en veel volk ‘s avonds. Hij is er kompleet ingelopen en dat doet me deugd, zo vader zo zoon! Hij wist niet eens dat ik speciaal voor hem 3 dagen langer in België gebleven ben. Wel leuk, 1 dag mogen vissen in de zwemvijver van zoon Pieter 
en geslapen in zijn boomhut (eerder een boomappartement). 
Voila, dat was een 10 minuten artikeltje.
Bijna vergeten, er zijn nog enkele blogboeken ”Willy, Buszzy Bee” te koop. Voor wie goed wil slapen.