Druivensap.
geschreven op 13/08/2017
Ik ben de laatste 5 maanden 11 kg vermagerd. Niet dat ik me veel zorgen maak, integendeel, iedereen zegt dat ik er goed uitzie. Tis te zeggen, de carroserie ziet er goed uit, over de motor gaan we het niet hebben. Maar waarom ik vermager snap ik niet. Ik eet voldoende en Geert kookt zoals altijd 1, 2 of 3 sterren menu’s.
De bijen, mijn bijen doen het goed. De te lange afwezigheid heeft wel voor wat verlies gezorgd, o.a. één kast helemaal leeg, maar de resterende 9 kasten zijn flink bezig. Op veel honing moet er niet gerekend worden maar dat komt vooral door de slechte weersomstandigheden. De beestjes halen nu stuifmeel op en zorgen zo voor een voorraad voor de winter. Prima, als ik bijen zie binnenkomen met stuifmeel dan moet ik altijd aan Ilse van de De Koningsbemde denken, mens wat brachten die bijen daar karrevrachten stuifmeel binnen.
De honingoogst (begin augustus) was inderdaad geen groot succes. Negen kasten met weinig of niks, één kast met 16 kg honing. Waarom negen kasten niks en één kast 16 kg? Dat ik het niet weet. Enfin, de kleinkinderen hebben elk een pot honing en de rest is voor hun ouders. Een kilo heb ik voor mezelf gehouden met de voorzichtige hoop om eind augustus van 2 kasten nog wat drupjes honing te recupereren.
Stel nu dat ik blijf vermageren, dan ga ik toch gewoon verdwijnen? Ik weeg nu nog 72 kg, tien kilo minder per 4 maanden, dat betekent dat ik binnen 28 maanden niks meer weeg. En waar is opabus nu? Oei, we vinden hem niet meer. Zo’n verdwijnziekte spaart natuurlijk ontieglijk begrafeniskosten uit.
Ondertussen is het leuk in Le Cassan. 
Veel bezoek, veel kinderen en kleinkinderen, mee met de tractor rijden mee de koeien halen, onnozel doen in het zwembad en nog niemand is door een bij gestoken (behalve ikzelf).
Om te vermijden dat Glorian alle druiven rechtsreeks van de trossen opeet is de “NV druivenperserij Lilli en Jef” opgestart. Middels de honingpers (fruitpers) van opapiculteur hebben de twee jeugdige ondernemers de druiven leeggeperst. 
Vier liter supervers, superbio druivensap kan nu ten huize L’Yserttout verkregen worden. Het is te zeggen dat wegens de nu nog bescheiden hoeveelheid het sap ter plaatse moet gedronken worden. Later, in de toekomst, als ons huis nog niet verkocht is, zal het sap middels een 20.000 liter tankwagen Europees verdeeld worden. Zopas heb ik een glaasje van hun brouwsel geproefd: het sop, sorry, sap is zonder de minste twijfel zeer gezond! Er is een beginnende smaak van edele rotting, veel body en zeer evenwichtig, ook in de neus. Mits het enige tijd bewaren in een koele kelder met het juiste vochtigheidspercentage behoort het verkrijgen van een mousserend druivensap tot de mogelijkheden.