L' YSERTTOUT.

De aardappelraapsters.

geschreven op 12/10/2008

We zijn terug en bijna weer weg. En zo hoort het, eind november ga ik terug om de eerste stal, nu ook kelder genoemd, verder te “funderen”. Voor geïnteresseerden: van 24 november tot en met 1 december. Ik zou er best nog een week langer willen blijven maar op 6 december trouwen Pieter en Siegrid en ze willen dat ik erbij ben. Komt daarbij dat tante Lieve van de Staca vindt dat af en toe nog eens met een bus rijden goed is voor De Lijn in het algemeen en mijn portemonné in het bijzonder. Vandaar.

Het waren best leuke werkdagen eind september, begin oktober. Prachtig weer in Le Cassan en ons Geert in een bijzonder enthousiaste werkvorm. Getuige de bijgevoegde foto’s. Zoals altijd waren Karel en Marleen op post om een handje (Marleen) en een reuzehand (Karel) bij te steken.
Ons vrienden van Le Ran, Karel en Marleen dus, hebben een fantastische aankoop gedaan. Een mobilhome, een kampeerkar, een verplaatsbaar luxe verblijf. Om te oefenen hebben ze er eerst een gehuurd en ze zijn ermee naar Spanje gereden. In dat poppenhuisje op wielen was het effe wennen en moet je vanalles leren en al eens de gebruiksaanwijzingen raadplegen. Ook een belangrijk onderdeel van de reis is waar je de goedkoopste diesel tankt. En hoe doe je dat? Aha, wel, de meeste mensen doen dat in een daartoe voorziene tank en dat via een vulteut. Hèèl simpel. Karel daarentegen heeft de watertank, de vers-watertank (200 liter!) gekozen om extra diesel op te slaan. Veertig liter kon er nog bij. Was het een moment van verstrooidheid? Wou hij een paar extra liter goedkope Spaanse diesel de grens mee overnemen? Soit, het stinkt er in die buurt nog altijd naar dieselolie die ze, heel anoniem, via het het verswaterkraantje en een kan (of was het een karaf?) in de gracht gekieperd hebben. Foei en foei en foei. (foei).
Al bij al waren ze tevreden van die kampeerauto, een Hymer met airco, GPS, een fietsenrek, een groot bed en een grote dieseltank, ze waren zo tevreden dat ze die gekocht hebben. Met een serieuze korting vertelde Karel mij. Jaja, serieuze korting, Karel zal het wel uitleggen. Volgens mij stonk dat ding zo vreselijk naar goedkope diesel dat hij die kampeerauto heeft moeten kopen. Op straffe van een schadevergoeding die ruimschoots de betaalde waarborg overtrof.
Ondertussen hebben ze de leidingen zo’n 24 keer doorgespoeld met alle mogelijke produkten en is er van dieselgeur niets meer te merken. Als Karel nu ook nog zijn scheten buiten de kampeerauto zou laten ontsnappen, enfin, alles op zijn tijd.
Ons Geert is enthousiast en maakt al grootse plannen. Zoals het een goede boer betaamt moet Karel dagelijks zijn beesten verzorgen en Willy moet onverdroten verder werken aan huisje Yserttout. Marleen, mede-eigenares van de kampeerauto, wil niet rijden met een voertuig groter dan een familievoiture van het kleinere soort zoals daar zijn: een Peugeot Partner, een Renault Kangoo of een Citroën Berlingo. Voelt ge al iets? Wie gaat er aan het stuur van die kampeerauto zitten? Ons Geert natuurlijk om dan samen met Marleen naar de kindjes en kleinkindjes richting België te rijden en zelfgebreide kousjes en onderbaaitjes in geschenkverpakking af te geven. Ze doen maar, ze doen maar, dromen kan geen kwaad. En Karel en ik zullen ze wel uitwuiven: vaart wel o dierbaren en levet scone, ons hart scheurt van verdriet en rijdt niet te rap en doe ze daar allemaal de groeten.

Sedert enkele dagen is een groot en onverwacht probleem mijn deel geworden: ik mag van mijn papa niet meer schrijven over De Lijn. Hij vindt dat ge over uw baas geen stoute dingen moogt zeggen. Allé dan maar. Mijn papa is oud en wijs en de gehoorzaamheid vormt de grondvesten van ieder katholiek en kroostrijk West-Vlaams gezin. Denk ik.

Lescure Jaoul, Le Cassan, huisje Yserttout: we gaan over 6 volwaardige logeerbedden beschikken, toch tegen de vakantie van 2010. Twee in de studio (vroeger tweede stal), twee in de logeerkamer (vroeger eerste stal) en twee in de caravan. Die caravan vermeld ik erbij want daar kunnen 2 volwassenen en als het moet zelfs hun kinderen comfortabel in logeren. Ze hebben het mooiste vergezicht, er is water en elektriciteit. Zelfs een douche met toilet is voorzien maar van dat toilet ben ik niet erg te spreken. De fabrikant, Fendt in dit geval, heeft dat naar mijn mening iets te hoog gemonteerd: ik mag graag beide voeten stevig op de grond plaatsen, kwestie van eens goed te kunnen doordrukken. Op “camping Yserttout” is er plaats genoeg voor nog caravannen, kampeerauto’s, camping-cars of tenten. Maar niet allemaal tegelijk.
Vakantiegangers of passanten zullen kunnen kiezen tussen vol pension, half pension, alleen maar ontbijt of helemaal niks. Als Geert met Marleen gaat reizen met die fameuze kampeerauto zal het helemaal niks worden.
Het afscheidsfeest van Opabus en tante Geert is zopas geregeld. Ons kinderen, familie, vrienden en misschien nog een paar andere mensen moeten het W.E. van 20 en 21 juni vrijhouden. Of in ieder geval zaterdagavond 20 juni. Het etablissement Heiberg is afgehuurd voor dat W.E. en we zullen uitgebreid en met veel gesnotter een reusachtig afscheidsfeest organiseren. Wat veel kan helpen om het onnoemlijke leed te verzachten is het storten van een gepaste bijdrage. Daarom twijfel ik of ik nu al ons bankrekening zal geven of nog een paar maanden ga wachten? Ik denk dat ik nog wat ga wachten, met de financiële crisis en al die onbetrouwbare banken zou het weggegooid geld kunnen zijn. Weet trouwens iemand het email-adres van Gilbert Mittler? Dan vraag ik of hij 0,1 % wil storten van zijn 4,3 miljoen euro afscheidspremie, dat moet genoeg zijn voor flink wat bakken bier en een paar dozijn kreeften. Ten slotte zijn wij ook afscheidnemers, zijn we dus een soort collega’s, en dan mag meneer Mittler, buiten het hoogseizoen weliswaar, komen logeren in Le Cassan om er te genieten van de rust, de eenvoud en de simpele dingen des levens. Het moet niet altijd een vijf-sterren hotel in Monaco zijn.