L' YSERTTOUT.

Cheques

geschreven op 10/12/2010

Als ik een artikel of een schrijfsel maak, dan duurt dat gewoonlijk zo’n 25 à 40 minuten. En als het 40 minuten duurt dan staat er al serieus wat gezever in. Geert leest gewoonlijk na op dt-fouten, haalt er de meeste zever uit, en hup, publiceren maar. Dat moet veranderen, zo kan dat niet verder. Ik word al wat ouder en enige wijsheid zou me niet vreemd mogen zijn. Artikels met inhoud, met stevige meningen moeten er komen. Alhoewel, oud en wijs? Of hoe ouder hoe wijzer? Laat je niks wijsmaken, je wordt niet wijzer met ouder te worden. Er staat je in het beste geval hulpbehoevendheid te wachten eventueel gevolgd door dementie en alzheimer. Ik wil geen 105 worden, gepamperd en gevoed met de paplepel. En heeft Willytje lekker gegeten ja? En gaat willytje nu een beetje rusten op zijn bedje ja?  Willen we je eerst nog een vers pampertje aandoen ja?  Flink hoor Willytje, je pampertje is nog niet volgekakt.

Kent ge dat nog? Cheques? Een stukje papier, je schreef er een bedrag op, zette je handtekening eronder en opeens was dat papierke zeg maar 500 euro waard. In Frankrijk kan dat nu nog. Iedere citoyen of citoyenne heeft een chequeboekje bij. Om te betalen in Leclercq, Carrefour, Hyper U, Supermarché, Auchan, Géant, Aldi, de Lidl, Bricodepot, Briconautes, Le Roy Merlin, Intermarché, Edia-markt, Ikea, de beenhouwer en aan God en klein Pierke. Ge verliest daar ongelooflijk veel tijd mee aan de kassa. Geert en ik zijn al redelijk getraind in het ontlopen van cheques-files. Staat er veel derde leeftijd of antiek aan te schuiven, dan kiezen we een andere kassa want die ouwe garde betaalt gegarandeerd met een cheque. En als er een uitzondering is die met een creditkaart betaalt dan is de kans reëel dat ze hun code vergeten zijn. Moet de kassamadam tussenkomen en dan duurt dat eindeloos. Als je helemaal pech hebt, dan vinden ze hun leesbril niet. Geert wil dan alsnog veranderen van kassa, ik niet, ik kijk graag naar mensen en knik dan even bemoedigend naar de kassamadam.
Bon, ander onderwerp, heel belangrijk onderwerp want de living, de salon is af. En weeral zijn we best tevreden met het resultaat. Als bewijs er een paar foto’s tegenaan plakken.
De volgorde van de foto’s is natuurlijk niet juist, Geert heeft eerst gevernist en geschuurd met korrel 220, gevernist en geschuurd, gevernist en niet meer geschuurd, om het parket “af” te krijgen. Is het “vernist” of “gevernist”? Spiegelglad resultaat, dat wel.  En daar is onze Foemp helemaal niet gelukkig mee. Die glijdt uit, precies of het binnen geijzeld heeft. Dolle pret voor ons, want als er een auto of nog beter, een tractor in aantocht is dan spitst den foemp zijn oren, zet zich aan de startblokken en na een goedkeurend knikje van zijn baas slipt hij met piepende banden door tot aan de buitendeur. Schitterend, vooral de haardspeldbocht naar links, waar de Foemp de keuken verlaat om via de inkom naar buiten te stormen is een formule-1 piloot waardig. . Eerst heeft ie de gladde parket onder zijn poten om dan luttele meters verder zonder verwittiging terecht te komen op de beton van ons inkomhalleke. Eigenlijk zou hij op drie seconden tijd moeten overschakelen van winterbanden op formule-1-slicks. Maar Foempieke toch!

Wedden dat buur Roger morgen zal blèten op zijn verjaardag? Er hangen hier al redelijk wat verjaardagskaarten, verjaardagswensen voor zijn zestig jaar. Er zijn er “en Français et en Flamand” met ontroerend goeie teksten op. Morgenavond komt hij souperen met Léa, Karel en Marleen. Ik verwacht een rustige, warme pre-kerstavond. En er ligt een leesbril bij die wenskaarten, voor Roger, wedden dat hij zal snotteren?  Roger is mijn vriend, misschien pak ik hem eens goed vast, om hem aan het blèten te krijgen. Kwestie van die weddingschap te winnen.
Als er in dit schrijfsel al niet serieus wat gezever staat, dan weet ik het niet meer. Allé Geert, nalezen!.
Enfin, als de ballekes gerold zijn, voor de tomatensoep morgen. In mijn soepbord wil ik drie ballekes, Roger krijgt er zes, kwestie van hem ....?