geschreven op 25/09/2013
Onze laatste dag in Arequipa en het is met spijt dat we hier morgenvroeg weg moeten. We logeren (logeerden) in een mooi hotel met een grote binnentuin maar helemaal tevreden zijn we niet. Ondanks hun vele publiciteit voor de kooklessen die ze geven en de vele foto’s die in de receptie hangen hadden ze vandaag te weinig kandidaten. Geert zei nog dat we die lessen al een paar maanden geleden per mail hadden aangevraagd en dat er toen positief werd geantwoord. Niks aan te doen, er moesten minstens 4 kandidaten zijn en vandaag waren er maar uitzonderlijk (?) maar 3. Geert toch serieus ontgoocheld!
Enfin, in plaats van de kooklessen hebben we de gratis wandeling meegedaan en dat was een echte meevaller. We waren met twee mannen uit Brazilië, twee Duitse jongedames en een heel enthousiaste gids.
Sorry, ik vergeet iets, we zijn eerst naar de overdekte markt geweest. Een overvloed van bekende en onbekende groenten en fruit, allemaal netjes gestapeld en mooi gepresenteerd. Het rook er bedwelmend, kom, niet overdrijven, het rook er naar vers fruit en het was een streling voor het oog. Er waren de klassieke afdelingen van vlees, vis, brood, ...’ zo ongeveer alles wat een mens consumeert. Veel properder, 10 keer properder dan in bv. de overdekte markt in Pisco, waar er honden en katten rondliepen en je moest opletten om niet in rottend fruit te trappen. Geert had echt hartzeer dat ze niets kon kopen om voor ons twee en voor een spotprijs een gastronomische maaltijd te bereiden. Misschien komen we hier eens overwinteren, huren we een appartementje en kan Geert zich iedere dag culinair uitleven. Bv. in februari en maart, als het in Le Cassan grijs en miezerig is, maar we weten nog niet in welk jaar ..!
Tiens, er was op die markt nergens bier of andere alcoholische drank te koop en het is ons al opgevallen dat er in het algemeen, ook op restaurant, weinig bier of wijn gedronken wordt. Geert kan trouwens getuigen dat ik in geen jaren meer zo sober geweest ben!
Terug naar onze gids, een man met een duidelijk grote liefde voor zijn stad: Lima, dat was maar niks, eigenlijk moest Arequipa de hoofdstad van Peru zijn. Zijn stad was de mooiste van het land, meer nog, van heel Zuid-Amerika. Het was een eerder alternatieve wandeling, weg van de toeristische trekpleisters maar met een verrassende andere kijk op “zijn” stad en met leuke commentaar en het nodige gevoel voor humor. Twee en een half uur duurde de wandeling waarvan onze gids, Edgard Victor Becerra, guia oficial de turismo, het laatste halfuur de lokale culinaire toer opging. De beste koffie van de wereld geproefd (want van Arequipa!) op een ander adres 4 soorten typische drank van zuid-Peru geproefd (nogal straf spul) om te eindigen in een typisch Peruaans restaurant met dakterras en zicht op de bergen waar we een glaasje Pisco-Sour kregen aangeboden plus een bon voor een volwassen Pisco-Sour als we bleven lunchen. Wat dacht ge dat Geert en ik gedaan hebben? Blijven lunchen natuurlijk, 17 sol (5 euro) voor een aperitief, voorgerecht, hoofdgerecht en dessert is geen geld. Edgard Victor Becerra heeft van ons een royale fooi gekregen. Daarna met een volle maag en voor mij met pijnlijke voeten naar ons hotel geweest om het Macchu-Pichu bezoek te regelen want omdat het hier nog (einde) hoogseizoen is moet je er op tijd bijzijn. Al bij al een belachelijk duur en ingewikkeld gedoe, niks aan te doen, de Macchu-Pichu is een must.
Daarna teruggewandeld, bij mij was het bijna strompelen maar ik bijt op mijn tanden, mij hoor je niet klagen, dus teruggewandeld naar de twee dames die ons de vier drankjes hadden aangeboden. Overigens twee knappe dames, mij hoor je niet klagen. Ze hadden ons verteld dat ze om 11 uur een korte kookles gaven en om 16 uur een spoedcursus cocktails maken. Elf uur was voor ons geen optie en dus hadden we ons ingeschreven voor de cocktails (35 sol per man). Vier cocktails hebben we bereid en gedeeltelijk uitgedronken. Drie waren best lekker, waaronder de klassieke Pisco-Sour, in de vierde werd een scheut melk toegevoegd, het schijnt een typische cocktail te zijn voor het amazone gebied. Ik moet al heel wat alcohol verzet hebben voor ze mij dat spul gaan doen drinken. Er volgde nog een leuke babbel, emailadressen werden uitgewisseld en de dames wilden best wel eens afkomen naar Le Cassan om van Geert haar kookkunst te genieten. Ze weten wel nog niet in welk jaar!