Arequipa.
geschreven op 21/09/2013
Toen we in arequipa uit de bus stapten keken we eerst verbaasd rond: we hoorden geen getoeter, geen claxons! We hadden dat wel al gelezen maar dat het zo opvallend zou zijn verwacht je niet. Alhoewel, toen we vanavond terug wandelden naar ons hotel en het verkeer duidelijk hopeloos vast zat hoorden we toch enig zenuwachtig getoeter. Het is hier nog drukker dan in Ica, maar wel een mooie propere stad, althans het centrum.
Met 11 uur bus voor de boeg hadden we gisterenavond vanuit Ica een “ cama” genomen, een super-de-luxe slaapbus. Dat doen we niet meer, het is geld weggegooid! Je zetel is nogal wat breder dan standaardnormen en dat is het. Je hebt niet meer beenruimte dan in een gewone (luxe) touringcar en je leuning kan absoluut niet volledig plat. Komt daar nog bij dat het avondeten en het ontbijt effenaf op niks trok en dat de toiletten in de wachthal van die busmaatschappij smerig waren. Dus voor ons: gedaan met Cruz del Sur!!
Morgenvroeg, nou ja vroeg, om 8u30 vertrekken we naar de Colca Canyon” en dat is weeral 5 uur bussen. Deze keer met Reyna-tours, ook luxe maar wel betaalbaar: 6 euro per persoon en om de achterban gerust te stellen, gekend als een veilige maatschappij, jaja, de luxe was ver te zoeken ....
Vanavond heel lekker gegeten bij een “Shiva”, gevonden in de Trotter. Een Chiva is een Peruaans-Chinees restaurant en zo zijn er hier tientallen van. Niet alleen lekker met een verzorgde bediening maar ook aan Peruprijzen (4 euro p/p). We maken vorderingen, ons budget geraakt nog in evenwicht want er komen altijd onverwachte uitgaven bij. Zoals deze namiddag: na uren rondgeslenterd te hebben in Arequipa hebben we ons laten verleiden tot een sightseeing-tour van maar liefst vier uur.Laat ons zeggen dat het grootste gedeelte heel interessant was maar waarom we op het einde via een zandweggetje nog absoluut naar een paardenranche moesten snap ik niet. Trouwens, ge doet hier best een warme pull mee want eens na 18u daalt de temperatuur heel snel en aangezien Geert en ik daar niet aan gedacht hadden hebben we die paarden bekeken vanuit de gesloten benedenverdieping van de bus. Die beesten zien er hier krek hetzelfde uit zoals bij ons!
Het wijnbezoek in Ica is zeker de moeite waard om te vermelden. Wegens gebrek aan het juiste hout om vaten te maken wordt de wijn hier opgeslagen in aarden kruiken van zo’n liter of 20 schat ik. Die kruiken worden bewaard of in open lucht of in kelders, en vooral die kelders waren het bezoek waard. Die kelders, eerder met veel bamboe overdekte lokalen waren zo oud als de straat en stonden ook nog eens vol met antieke voorwerpen, alles overdekt met veel stof en spinnenwebben. Maar we waren gekomen om wijn te proeven en daar waren ze niet zuinig mee.Met een lange bamboestok, noem het een soort pipet, werd wijn en pisco (brandewijn) uit de kruiken getapt en overgeheveld in ons glas. Wat de wijn betreft, het was allemaal zoete wijn en dat is ons ding niet, het verschil tussen heel oude, oude en jonge pisco vond ik veel interessanter. We waren daar met een jong koppel, des Parisiens, en die vonden de wijn wel het proeven waard. Alleen ons vier met drie eerder oude Peruaanse mannen, geen toeristische meute, de sfeer werd er steeds beter op. Niet dat we ladderzat steun bij elkaar moesten zoeken maar als aperitief kon dat wel tellen. Toch jammer dat ik er geen foto’s kan bijzetten. We waren rond 11u vertrokken met een taxi, wij en dat Frans koppel, de bodega bezocht en in een lokaal restaurant gaan eten, rond 14u terug gegaan met de op ons wachtende taxi naar het hotel en dat alles voor nog geen 20 euro de man. Het zijn leuke tijden.
Minder leuk nieuws is dat Geert met barstende koppijn in bed ligt. Nee, niet van de wijn of Pisco. We zijn vanmiddag ( we zijn zaterdag) aangekomen in de Colca Cayon en Geert heeft duidelijk problemen met het hoogteverschil. We zitten op 3600 meter en dat voelt ge. Doodjammer want het is hier effenaf prachtig!
Bon, ik doe morgen verder, eens gaan zien hoe het met Geert is en of de medicamenten werken.